منابع تامین مالی کارآفرینان
بدست آوردن وجوه مورد نیاز برای راه اندازی کسب و کارها ،همواره به عنوان یک چالش اساسی برای کارآفرینان مطرح بوده است .فرایند بدست آوردن وجوه مورد نیاز ممکن است ماه ها به طول انجامد کارآفرینان را از حرفه مدیریت کسب و کارها منصرف کند.بدون تامین مالی کافی ،کسب و کارهای نو پا هرگز به موفقیت نخواهند رسید.کمبود سرمایه گذاری عاملی موثر در شکست بسیاری از کسب و کارهاست ؛با این حال به دلیل نرخ بالای مرگ و میر کسب و کارهای کوچک و جدید موسسات مالی تمایل چندانی به قرض دادن وجوه یا سرمایه گذاری در آنها را ندارند. فقدان سرمایه کافی کسب و کار نو پا را با رها ساختن بربنیان مالی ضعیف مستعد شکست خواهد کرد .
سرمایه ای که کارآفرینان برای راه اندازی کسب و کارهایشان نیاز دارند کاملا همره با ریسک است ،چرا که سرمایه گذاران در این کسب و کارهای نو پا در قبال امکان دستیبابی به پاداش های چشمگیر سود سرمایه ای باید برای احتمال از دست دادن کل سرمایه تزریق شده خود آماده باشند.
طیف گسترده ای از منابع مالی با امکان پذیری و هزینه های گوناگون در دسترس کارآفرینان قرار دارد و روشهای متفاوتی برای طبقه بندی آنها پیشنهاد شده است در یک طبقه بندی منابع به 4 دسته تقسیم شده :
-منابع خصوصی تامین مالی
– منابع تامین مالی از طریق بدهی
-منابع تامین مالی از طریق سرمایه
– منابع داخلی تامین مالی
-«منابع خصوصی تامین مالی»
اولین منبعی که کارآفرینان جهت تامین وجوه مورد نیاز برای راه اندازی کسب و کارشان به آن رجوع می کنند منابع خصوصی است .
منابع شخصی پس انداز شخصی : رایج ترین تامین وجوه سرمایه ای که که برای کسب و کارهای کوچک به کار می رود ،از محل صندوق شخصی کارآفرینان تامین می شود.
نخستین جایی که یک کارآفرین در جستجوی پول به سراغ آن می رود منابع مالی شخصی اوست . این منبع ارزان ترین منبع مالی در دسترس است .
دوستان و بستگان :پس از صرف وجوه شخصی ،کار آفرین به دوستان و بستگانی روی می آورد که ممکن است تمایل داشته باشند تا در کسب کارهای او سرمایه گذاری کنند . به دلیل روابط آنها با کارآفرین احتمال زیادی وجود دارد که این افراد سرمایه گذاری کنند آنها اغلب صبورتر از دیگر سرمایه گذاران هستند با وجود این انتظارات غیر واقع گرایانه با ریسک های درست درک نشده ؛از خطر های این سرمایه گذاری های خانوادگی است برای پرهیز از چنین مسائلی کارآفرینان باید صادقانه فرصت سرمایه گذاری و ریسک های آن را معرفی کنند تا در صورت شکست دوستان و بستگان خود را بیگانه نسازند.
-تامین مالی از طریق بدهی :
تامین مالی از طریق بدهی شامل وجوهی که مالکان کسب و کارهای کوچک استقراض کرده اند و باید به همراه بهره متعلقه آن باز پرداخت کنند . بسیاری از کارآفرینان به نوعی از سرمایه ناشی از بدهی استقراض را برای راه اندازی کسب و کار خود بهره می برند . اگرچه وجه قرض گرفته شده به کارآفرین این اجازه را می دهد که مالکیت کامل شرکت را در اختیار داشته باشد ، با این حال او باید بدهی ایجاد شده در ترازنامه را تعهد کند و به همین ترتیب آن را به همراه بهره ی متعلقه ، در آینده باز پرداخت کنند. افزون بر این ، به دلیل ریسک بییشتر در کسب و کارهای کوچک ، آنها باید نرخ بهره بیشتری را پرداخت کنند . با وجود این هزینه های تامین مالی از طریق استقراض ، اغلب پایین تر از تامین مالی از طریق سهام بوده و برخلاف تامین مالی از طریق سهام متضمن رقیق شدن مالکیت کارآفرینان در شرکت نیست. کارآفرین که در جستجوی تامین مالی از طریق استقراض است به سرعت با دامنه ی گسترده ای از گزینه های اعتباری رو به رو می شود .
بانک های تجاری
بانک های تجاری بیشترین تعداد و بیشترین تنوع وامهای کسب و کارهای کوچک را ارائه می کنند .مالکان کسب و کارها ، بانک ها را به عنوان اولین قرض دهندگان مد نظر قرار می دهند . بانک ها غالبا در فعالیت های اعطای وام خود محافظه کارانه عمل می کنند و ترجیح می دهند تا در هنگام تخصیص وامهای خود کسب و کارهای کوچک ،آنهای را به شرکت های در حال فعالیت اعطا کنند تا به یک شرکت نو پا با ریسک بالا.نخستین پرسشی که هنگام ارزیابی طرح کسب و کارهای کارآفرینان در ذهن بیشتر بانکداران نقش می بندد این است که آیا کسب و کار قادر به ایجاد وجوه نقد کافی برای بازپرداخت وام دریافتی است؟ گرچه بانک ها برای تضمین وام هایشان بر وثیقه متکی هستند ولی آنچه باز پرداخت وام را در موعد مقرر تنظیم می کند جریان نقد کافی شرکت است . از سوی دیگر تهیه ی وثایق و راکد گذاردن آن نیز برای شرکتها هزینه هایی را در بر دارد .
وام کوتاه مدت : وامهای کوتاه مدت که برای کمتر از یکسال در نظر گرفته شده اند ، رایج ترین نوع وام های تجاری اعطا شده به بنگاه های کوچک است . این وجوه نوعا برای پر کردن حساب سرمایه در گردش ، برای تامین مالی خرید موجودی بیشتر، بالا برونداد (محصول) و تامین مالی فروش اعتباری بکار می رود . این وام هنگامی باز پرداخت باز پرداخت می شود که موجودی به وجه نقد تبدیل شود.
وام های میان مدت و بلند مدت : وام های میان مدت و بلند مدت برای مدت یکسال یا بیشتر ارائه می گردد و معمولا در افزایش سرمایه ثابت بکار می رود. بانکها این وام ها را و برای راه اندازی و آغاز به کار یک کسب و کار، ساخت یک کارخانه ، خرید املاک و تجهیزات و تامین وجوه برای دیگر سرمایه گذاری های بلند مدت اعطا می کنند. باز پرداخت این وام معمولا ماهیانه یا فصلی تعیین می شود .
خطا های اعتباری و اعتبارات اسنادی : یک خط اعتباری به منظور حفظ جریان نقدی و مثبت وجوه کوتاه مدتی را به شرکت ارائه می کند ، سپس هنگامی که در مرحله ی بعد شرکت توانست مبالغ مورد نظر را به دست آورد این وام باز پرداخت می گردد.
وام دهنگان به پشتوانه دارایی : این امکان را برای کسب و کارهای کوچک فراهم می سازند تا وجوهی را از طریق وثیقه گذاردن دارایی های بعضا بیکار خود « حسابهای دریافتی -موجودیها و..» قرض بگیرند . حتی شرکت های غیر سود ده که صورتهای مالی آنها نمی تواند متصدیان وام را برای پرداخت وامهای رایج متقاعد کند می توانند وام های با پشتوانه را دریافت کنند . چنین شرکت هایی که جریان نقدی ضعیف دارند ؛ اما از لحاظ دارایی غنی هستند از این طریق می توانند از دارایی های نابهره ور خود برای تامین مالی توسعه ی شرکت و یا عبور از بحران های مالی استفاده کنند .
اعتبار تجاری : در این روش فروشندگان و عرضه کنندگان ، خرید مواد اولیه و قطعات شرکت ها را به مدت 30 تا 90 روز بیشتر با نرخ بهره معین تامین مالی می کنند .
عرضه کنندگان تجهیزات : بیشتر فروشنگان تجهیزات از طریق ارائه تهسیلات خرید ، مالکان کسب و کارها را تشویق می کنند تا تجهیزات مورد نیاز خود را از آنان خریداری کنند این روش تامین مالی تا حدود زیادی مشابه به اعتبار تجاری است . معمولا فروشندگان تجهیزات یک شرط اعتباری منطقی با پرداخت منصفانه که در طول عمر تجهیزات به طور متعادل تقسیط شده باشد را پیشنهاد می کنند.
شرکتهای تامین مالی و تجاری : شرکتهای تامین مالی تجاری انواع مشابهی از وام های بانکی را در اختیار قرار می گذارند و معمولا ریسک بیشتری را نیز نسبت به رقیبان محافظه کارشان در پرتفوی وامهایشان تقبل می کنند. این شرکت ها معمولا گزینه های اعتباری زیادی همانند بانک تجاری پیشنهاد می کنند . با وجود این ، به دلیل وام های آنها در بردارنده ریسک بیشتری است شرکت تامین مالی تجاری مالی نرخ بهره بیشتری را نسبت به بانکهای تجاری در خواست می کنند .
کمک های دولتی : در بسیاری از کشورها دولت ها برای کمک به کارآفرینان در راه اندازی کسب کارهای نو پا و یا در حال رشدشان ، تهسیلاتی را با نرخ بهره پایین یا بازپرداخت بلند مدت اعطا می کنند . بنا برمتقضایت مکانی ، سازمان ها و نهاد های گوناگونی ، که در ایران گزینه هایی از این نوع منابع مالی را در اختیار کارآفرینان می گذارند .مانند : صندوق تعاون -شرکت شهرکهای صنعتی ایران – بانک کشاورزی و…