سطوح استراتژی های همکاری
استراتژی های همکاری یا مشارکت با رقبا در چهار سطح به کار گرفته می شوند:سطح کسب و کار-سطح بنگاه -سطح بین المللی وسطح شبکه ای.
استراتژی های همکاری در سطح کسب و کار
چهار استراتژی همکاری در سطح تجاری یا کسب وکار عبارتند از: اتحادهای استراتژیک مکمل شامل عمودی -افقی -استراتژی کاهش عدم اطمینان واستراتژی کاهش رقابت.
1.اتحادهای استراتژیک مکمل: اتحادهایی در کسب و کار هستند که در آن ها سازمان ها برای خلق مزیت رقابتی به گونه ای منابع و توانمندی های خود را به اشتراک می گذارند که این توانمندی ها و منابع یکدیگر را تکمیل کنند.
الف» استراتژیک مکمل عمودی:دراین استراتژی سازمان ها برای خلق مزیت رقابتی ،منابع و توانمندی های مرتبط در مراحل مختلف زنجیره ارزش خود را به اشتراک می گذارند.
ب» اتحادهای استراتژیک مکمل افقی: در این استراتژی سازمان ها برای خلق مزیت رقابتی برخی از منابع و توانمندی های مرتبط با مرحله «مراحل »یکسانی از زنجیره ارزش خود را به اشتراک می گذارند .برای مثال دو رقیب ،کانال های توزیع محصولاتشان را با یکپارچه می کنند.
2.استراتژی پاسخ رقابتی: سازمان ها برای حمله به رقبای خود و پاسخ دادن به حملات آنها دست به اقدامات رقابتی می زنند.به دلیل دشوار وپر هزینه بودن اتحاد های استراتژیک ،سازمان های در زمینه اقدامات استراتژیک «و نه اقدامات تاکتیکی» از این استراتژی استفاده می کنند.
3.استراتژی کاهش عدم اطمینان: برخی شرکت ها برای رویارویی با مخاطره یا کاهش عدم اطمینان به ویژه در بازارهای با چرخه سریع از اتحاد های استراتژیک در سطح تجاری یا کسب و کار استفاده می کنند.همچنین ،زمانی که عدم اطمینان وجود داشته باشد ؛مثلا در ورود به بازارهای جدید یا اقتصادی نو ظهور، این استراتژی کاربرد بسیاری دارد.
4.استراتژی کاهش رقابت: متداول ترین استراتژی های کاهش رقابت،استراتژی های تبانی «همدستی » هستند.تبانی ،نوعی استراتژی غیرقانونی است و شامل دو نوع تبانی آشکار-تبانی نهان است.
الف»تبانی آشکار:وقتی دو یا بیش از دو شرکت به قصد رسیدن به توافق دوباره مقدار تولید یا قیمت محصولات تولیدی به طور مستقیم با یکدیگر مذاکره می کنند،تبانی آشکار وجود دارد .تبانی آشکار در آمریکا و بیشتر اقتصادهای توسعه یافته ،غیر قانونی است.
ب» تبانی نهان: زمانی اتفاق می افتد که شرکت های متعدد در یک صنعت به طور غیر مستقیم با مشاهده اقدامات و پاسخ های رقابتی یکدیگر،تصمیمات مربوط به تولید و قیمت گذاری خود را با یکدیگر هماهنگ می کنند . تبانی نهان در یک صنعت باعث می شود سطح تولیدات به کم تر از سطح تولید در شرایط رقابتی برسد و قیمت محصولات بالاتر از قیمت رقابتی تعیین شود.
ممانعت متقابل : نوعی تبانی نهان است درآن ، سازمان ها دست به اقدامات رقابتی علیه آن دسته از رقبای خود که در چندین بازاربا آن ها دست پنجه نرم می کنند ،نمی زنند.آن ها نکات زیادی درباره یکدیگر می آموزند و ترجیح می دهند خود را درگیر رقابت های مخرب با یکدیگر در چندین بازار نکنند. شواهد نشان می دهد که اتحاد های استراتژیک مکمل در سطح کسب و کار،به ویژه نوع عمودی آن به احتمال بالا منجر به مزیت رقابتی پایدار می شوند.در مقابل حفظ اتحادهای مکمل افقی ،دشوار است.زیرا غالبا بین شرکتهایی که به طور مستقیم با هم رقابت می کنند،صورت می گیرد .از میان چهار استراتژی همکاری در سطح کسب و کار،مزیت رقابتی حاصل از اتحادهای مکمل افقی عمودی ،پایدار بیشتری دارند و استراتژی کاهش رقابت ،باکمترین احتمال منجربه خلق مزیت رقابتی پایدار می شود.