انواع نگرش ها به کسب و کار

نگرش مثبت نسبت به کسب و کار

بهترین نوع نگرش نسبت به کسب کار این مدل میباشد ، که علاوه بر پیشرفت موفقیت های مادی بسیاری نیز به همراه دارد ، نگرشی است که فرد با عشق و علاقه به کار می نگرد و کسب و کار را عامل موفقیت فردی و اجتماعی می داند و از انجام کار ، احساس رضایت و شادمانی می کند .

شاید نتوان از نظر فلسفی دقیقا به این سوال پاسخ داد که انسان در حالت طبیعی و بر اساس فطرت و ذات خود ، دوستدار کار یا بیزار از آن است یا نسبت به آن بی تفاوت است ، ولی میتوان با قطعیت بیشتری اعلام کرد که دستاوردهای عظیم بشریت مدیون کار و تلاش انسانهاست .

نوع نگرش مردم یک جامعه به کسب و کار ، در کمیت و کیفیت انجام کار و توسعه ی جامعه نقش موثری دارد که یکی از عوامل مهم عدم توسعه اقتصادی کشورمان نیز ناشی از فقدان نگرش مثبت گروه های مختلف اجتماعی به کسب و کار است .

وجود نگرش سنتی و غیر صحیح در جامعه ایران که کارِ بیش از زندگی بخور و نمیر را نوعی حرص و طمع در جهت ثروت اندوزی تلقی میکند ، عامل مهمی در تقویت نگرش منفی به کسب و کار است .

این نگرش که کارو تلاش و انباشت ثروت ناشی از کارافرینی ، نبوغ و خلاقیت و ناتش را مذموم میداند ، باید تصحیح و به نگرس های مثبت تبدیل گردد.

از سوی دیگر این نگرش نیز که دولت را متصدی همه امور جامعه و به اصطلاح همه کاره و تبع آن مسیول همه امور می داند ، باید تعدیل گردد تا گرایش به فعالیتهای خصوصی به وجود آمده ، از میزان گرایش به مشاغل دولتی کاسته شود .

ضرب المثل معروف «آب باریکه» گویای گرایش سنتی ایرانیان به کارهای دولتی است که هرچند کم ، اما استمرار آن موجب نوعی اطمینان از آینده است .